Bouw van café “In ’t lieve vrouwke”

Hierna volgt de beschrijving van de bouw van café “In ’t lieve vrouwke” in schaal 0 (nul) 1 : 45. Het café is volledig door Jan Potters gebouwd.

(Tekst en foto’s Jan Potters)

De bouw van café “In ’t lieve vrouwke” is voor mij een uitdaging. Mijn vriend Piet, waarvoor ik dit café maak, werkt in schaal 0 en ik heb nog nooit een huisje in deze schaal gemaakt, ik werk normaal in de schaal N.

Aangezien ik een aantal jaren technisch tekenaar ben geweest maak ik voordat ik ga bouwen altijd eerst een tekening. Je kunt dan veel beter overzien wat je gaat maken en fouten zijn eenvoudiger te wijzigen. Aan de hand van een tekening van Anton Pieck met een herberg, heb ik eerst een tekening gemaakt op schaal. Toen heb ik de voorgevel volgens tekening uit een polystyreenplaat van 2,5 mm gesneden en gezaagd. Met een figuurzaag lukt dat het beste want die dikte is lastig met een breekmesje te snijden.  Maar ik had op dat moment geen zaagjes.

Voor een afbeelding van de gekozen prent klik op deze link: Café “In ’t lieve vrouwke”

Tekening van het te bouwen café.

Toen ik dat gedaan had realiseerde ik me dat de gevel 5 mm hoger moest worden omdat Piet de gebouwen 5 mm verdiept op zijn baantje plaatst, dus even een strookje van 5 mm eronder aan gelijmd.

Ik was ook niet gewend om zelf de ramen te bouwen, daarom was ik begonnen met het glas tegen de achtergevel te lijmen en daarop de kozijnen en spijlen van strippen Evergreen te lijmen. De strippen van de kozijnen zijn 0,5 x 2 mm en de spijltjes van 0,5 x 0,5 mm. Ik was niet tevreden.

De basis van het café.

Daarna ging ik eerst de kozijnen en spijlen op een stukje plexiglas buiten het huisje lijmen, maar ook dat bleek geen succes. Ik kwam ook tot de ontdekking dat die witte styreen strippen nog een andere kleur moesten krijgen.

Een test van het maken van een raam voor het café.

Toen ik eindelijk tot de ontdekking kwam hoe ik dat het beste kon doen, was ik weer een paar dagen verder.  Eerst de dunne spijlen op de juiste plek lijmen op de achterkant van het raam, daarna met cellotape een plaatje blik op de achterkant van het raam plakken om de dunne strippen niet weg te drukken bij het lijmen van de kozijnen. Daarna de kozijnen in de goede kleur verven, laten drogen, deze lijmen en daarna het plexiglas erachter lijmen.

De ramen zijn in de juiste kleur gebracht en in het gebouw geplaatst.

Dan komen de muren die met pleisterwerk bedekt worden. Wij gebruikten daar Darwi Classic klei voor, maar DAS-klei kan ook. Eerst een blokje klei vlak en dun uitrollen met een roestvrij stalen staafje tot een klei dikte van rond 0,5 mm.

De klei en gereedschappen die gebruikt worden bij het “bekleden” van het café.

Een gedeelte daarvan met Bison Kit of -Tix insmeren en een plakje klei op de ingesmeerde plaat drukken. En dan met een harde ronde tamponneerkwast de klei tamponneren.  De basis van deze methode komt uit een Engels modelbouw tijdschrift, Piet heeft deze methode verder ontwikkeld. Daarna is de luifel van polystyreenplaat 0,5 mm gemaakt, versterkt met strips, daarna deze op kleur gebracht en op de voorgevel lijmen. En daar dan het biertonnetje op lijmen.

Het café voorzien van een getamponneerde kleilaag.

Op een andere tekening van Anton Pieck stond een uithangbord van een café dat ik met koperdraad gemaakt heb. Later heb ik die zwart gemaakt en een ophanging gebogen. Een foto van het bord met de juiste afmetingen is op een styreenplaatje geplakt. Het uithangbord is aan de gevel opgehangen.

Voor het dak zijn polystyreen dakplaten gebruikt die Piet in voorraad had. Deze zijn erop gelijmd en van een schoorsteen voorzien. De schoorsteen is ook met klei bekleed en wat vervuild, het is ten slotte wel een schoorsteen. Het gebouwtje begint nu op een café te lijken.

Het café voorzien van het dak en een schoorsteen.

De achterwand binnen in het café is een foto van het interieur van een café ook van een tekening van Anton Pieck. Daarna zijn gordijnen gemaakt van het zachte deel van een stukje wc-papier en het gebouwtje is klaar.

Tot slot nog twee tafeltjes en 4 stoeltjes gemaakt, 3 poppetjes geschilderd en de kastelein (die eerder een conducteur was) een witte jas aangedaan en we hebben een echt café.

Het eindproduct; een café voorzien van een terras met klanten met een consumptie en een ober.